Kinderen weten het instinctief: klei is zalig om in te woelen!
Klei wordt al eeuwen over heel de wereld gebruikt voor medische doeleinden, inwendig bv. als voedingssupplement om bepaalde mineralen aan te vullen of uitwendig o.a. als wondverzorging en tegen parasieten.
Hoewel niet 100% antiseptisch, klei neutraliseert bacteriologische activiteit en doodt in sommige gevallen ook bepaalde bacteriën.
Al 100 jaar geleden kwam de Duitse onderzoeker Prof. Dr. med. Julius Stumpf tot de conclusie dat (witte) klei cholera kon genezen. Met de komst van antibiotica in de jaren 1930 werd klei in een vergeethoekje gestopt.
Echter, daar meer en meer bacteriën antibiotica-resistent worden (MRSA en PRSA) komt onderzoek naar de eigenschappen van klei terug op gang.
Recent wetenschappelijk onderzoek van o.a. Lynda Williams toont aan dat klei inderdaad ingezet kan worden tegen bacteriën.
Bacteriën geabsorbeerd in klei kunnen zich trager of niet vermenigvuldigen en worden op die manier onschadelijk gemaakt en afgevoerd. Waar chemische middelen vaak blindelings goed en kwaad uitroeien, doet groene klei veel meer namelijk: herstelstoffen aanvoeren, schadelijke stoffen en afval afvoeren en de totale genezing stimuleren. Door aan klei bepaalde - liefst natuurlijke - stoffen toe te voegen, bijvoorbeeld essentiële oliën,tincturen van planten of therapeutisch badzout, kan men de kiemdodende werking van klei verder aanvullen.