De Roos van Jericho, de plant die nooit sterft!
Een wonder der natuur, deze merkwaardige plant kan men zo vaak men wil laten bloeien en weer laten indrogen, dit zonder vaste grond.
Wie haar voor het eerst ziet, houdt het niet voor mogelijk dat uit deze ogenschijnlijk levenloze knol binnen enkele minuten een groen gewas kan ontstaan.
Deze plant is niet geschikt voor buiten omdat hij telkens opnieuw helemaal moet kunnen helemaal opdrogen en de plant is niet winterhard.
In vochtige toestand gebruikt men de roos voor de frisse geur en om rook te verdrijven terwijl in ingedroogde toestand ze een geur verspreiden die ongedierte op een afstand houdt.
Selaginella lepidophylla, de valse roos van Jericho
Er zijn verschillende opstandingsplanten die men rozen van jericho noemt, hier gaat hier om Selaginella lepidophylla, de onechte of valse roos van Jericho.
De onechte roos van jericho is een sporenplant, dit in tegenstelling tot de echte roos van Jericho (Anastatica hierochuntica) die bloemen aanmaakt.
Het grote voordeel van onze roos van Jericho is dat deze een stuk sneller ontluikt en al in 60-90 minuten groen ziet; de echte roos heeft hiervoor enkele dagen nodig.
Hoe wek je de Roos van Jericho weer tot leven?
Om de roos van Jericho tot bloei te brengen, overgiet je het met water; koud, warm, heet, of zelfs kokend water dat normaal gesproken elk plantaardig leven zou vernietigen, en er komt nieuw leven in de ogenschijnlijk levenloze bladeren. De afzonderlijke twijgen openen zich meer en meer, en na enkele uren is de roos prachtig volgroen geworden.
Neem de roos uit het water, legt haar op een bord en geeft haar elke dag vers water. De roos van Jericho mag maar 8 dagen vochtig blijven en moet dan op een droge en warme plaats gelegd worden.
Na een paar dagen dient men de Roos terug te laten 'verdorren'.
Na plusminus 2 dagen is de roos weer helemaal ingedroogd, zodat men dit wonderlijke schouwspel steeds weer kan herhalen.
Het natuurlijk biotoop van de Roos van Jericho
De roos van Jericho, een woestijnplant, groeit van nature in buitengewoon droge gebieden en komt voor in Egypte, Arabië, Syrië en Mexico. Ze doorstaat lange perioden zonder water en groeit verder wanneer ze vocht ontvangt.
Deze ‘roos’ kan lange periodes in woestijngebieden zoals een normale plant groeien en zich voortplanten, totdat zijn omgeving niet langer zijn voortbestaan kan waarborgen.
Als de plant al zijn vocht verloren heeft, krullen de dorre takken naar binnen en vormt het zich in een ronde bal. De wortels trekken zich terug uit de aarde en de plant laat zich door de woestijnwind voort blazen, totdat het op een dag een vochtige plek gevonden heeft waar het verder kan groeien. De bal ontvouwt zich, spreidt zich uit en werpt zijn sporen af, die zich onder de jusite condities ontkiemen.
Je zou kunnen zeggen dat deze plant zijn omgeving aftast, het blijft niet noodzakelijkerwijs op de eerste de beste plaats waar het stopt, maar 'kijkt de kat uit boom' om te zien of zijn nieuwe omgeving geschikt genoeg is voor groei, zo niet kan het nog vele malen verder trekken.
Roos van Jericho legende
De Roos van Jericho is omgeven van myhtes en legendes, en waar de plant van nature voorkomt, schrijft men haar geneeskrachtige werkingen toe.
De roos van Jericho werd eerst door kruisvaarders, later door middeleeuwse pelgrims die het Heilige Land hadden bezocht, als curiositeit naar Europa gebracht. De plant baarde opzien en verkreeg aanzien en al spoedig werd de roos van Jericho omgeven door allerlei legenden.
Verscheidene Franse edelen namen haar op in hun familiewapen en tot de dag van heden koesteren oude Duitse boerenfamilies hun familieroos van Jericho en geven haar door van geslacht op geslacht.
In heel Europa wordt gezegd, dat op een huis waarin zich een roos van Jericho bevindt, een zegen rust en dat het zich op voorspoed mag verheugen.
In het Oosten is het een zeer oud geloof, dat de roos de pijn bij een bevalling kan verlichten.
Een pelgrim uit de 16e eeuw, Ludolphe van Suchem, verhaalt dat in Egypte, langs de weg die de Heilige Maagd destijds volgde, rozen groeien die kunnen indrogen en die de naam 'Roos van Jericho' dragen. Deze roos wordt door de bedoeïenenvrouwen in water geweekt wat dan gedronken wordt vanwege de geneeskrachtige werking om bevallingen te verlichten.
Bovendien zien de vrouwen aan de hand van de snelheid waarmee de twijgen zich oprichten, hoe gemakkelijk of moeilijk de bevalling zal zijn.
De roos van Jericho wordt in Zuid-Amerika gebruikt in de rituelen van voodoo en Cubaanse santeria om liefde, geluk en geld te genereren.
Er wordt gezegd dat de plant negatieve energie absorbeert als men het op het lichaam draagt.